Okuma Süresi: 5 Dakika

Bugün günlerden; karanlık geçmişinin kan revan haldeki intikam sarmalı içerisinde kaybolmuş bir karakterin hem trajik hem de simsiyah öyküsünün anlatıldığı bir gün: 

The Punisher…

Geçtiğimiz Kasım ayında sevenleri ile buluşan Marvel ve Netflix yapımı yabancı dizi; tüm bölümleriyle birlikte bana ve izleyenlerine hüzünlü ama bir o kadar da gerilimli bir seyir zevki yaşattı diyebilirim. Zaten dediğim gibi; bütün bölümler bir gecede yayımlandığı için koca bir hafta sonunuzu bu diziye ayırıp karanlık ve kanlı günler geçirmemeniz söz konusu bile değil.

Marvel’ın dizilerini takip edenler bilirler; Daredevil’ın ikinci sezonunda bir anti-hero olarak karşımıza çıkmıştı Frank Castle nam-ı diğer Punisher. Acıklı hikayesi, durdurulamaz gayesi, vahşilikte sınır tanımayan dürtüleri, intikam hevesi ve uzmanı olduğu konuların izleyenlerini soluk soluğa bıraktığı sahneleri ile birlikte, çizgi roman okumayanları bile kendine izlettirmiş ve en çok sevilenlerden olmuştu.

Aynı şekilde, ben de bir Punisher hayranı ya da çizgi romanlardaki hikayesini takip edenlerden değildim ama Daredevil’daki boy gösterişinden sonra kendi solo dizisini yani ‘The Punisher’ ı büyük bir hevesle bekledim…

Tabii şimdiden uyarmalıyım; dizi Netflix’in kendi sitesinde +16 yaş damgası ile piyasaya sürüldü. 

Çizgi romanlarındaki kadar olmasa da yoğun kan sahneleri ve vahşet içermekte. Vahşete ve şiddete  tahammül edemeyenler için izlenmesi pek önerilmez. Çünkü karakterin tüm gayesi zaten ‘öldürmek’…

Dizi hakkındaki fikirlerimden önce karakter ile ilgili biraz bilgi vermem ve psikolojisine inmem gerekir diye düşünüyorum:

Anti-kahramanımızın ismi Frank Castle. Kendisi Amerikan donanmasında deniz, hava ve kara kuvvetlerinde özel eğitimler almış, yakın dövüşte birçok teknik bilen, silah kullanma konusunda mükemmel bir uzmanlığa sahip, dünyayı ya siyah ya da beyaz olarak gören şiddete eğilimli bir asker, bir teğmen. Amerikan’ın en önemli madalyalarından birini almaya hak kazanmış bir savaş kahramanı… taaa ki ailesi yani karısı, kızı ve oğlu mafya bozuntuları tarafından vahşice öldürülene kadar…

Ailesinin katli ile birlikte içerisindeki tüm öldürme dürtülerini gözler önüne seren Frank Castle, zaten küçüklüğünden beri vahşete bağımlı bir tiplemedir. Ebeveynleri onu bir hayli yaşlılarken dünyaya getirmiş olduklarından oğullarına hiç söz dinletemezler ve böylece Frank; içerisinde ‘diğer insanlara zarar verme’ güdüsü ile büyümüş olur ki, verir de. Öldürmekten, zarar vermekten keyif alır ve bunu gerçek kötülerin yani suçluların üzerinde uygular. Bu şekilde o suçlular bir daha masumlara (ailesi gibi masumlara) zarar veremeyecektir. Klasik kahramanların öldürmeme prensibi onun için tam bir saçmalıktan ibarettir. Kötülüğün tek bir sonucu vardır onun için; o da ölüm…

Ava çıktığında merhamet göstermez, hiçbir suçluyu geride ve cezasız bırakmaz. Şöyle bir sözü de vardır ki bu söz ile bir hayli etkilenmişimdir; böyle bir karakterin yansıttığı çıplak gerçek karşısında:

“They laugh at the law… But they don’t laugh at me!”

Kanunların huzurunda sağlanamayan adalet kıskacında kanunlara gülüp geçmekte olan suçlular, önlerine dikilen acımasız Frank Castle olduğunda elbette ki artık gülemiyorlar. Başlarına gelen tek şey ölüm. Bu arada hıçkırıklarında da kan damlacıkları yüzüyor…

Tabii hal böyle olunca, masumlara zarar vermelerini engellemek amacı ile gösterebildiği tüm şiddeti kapkaranlık kötüler üzerinde uygulayan Punisher; gözlerde farklı bir adalet sembolü olarak görülmeye başlıyor. Daha gerçekçi ve daha kanlı canlı…

Her an ölebileceğini bilerek, yaptığı şeylerin hiçbirinin aslında bir şeyleri değiştirmeyeceğinin farkında, sırf bu yolu kendisi seçti diye sonuna kadar uygulayan; acıdan, ölümden, arkadaşlarının ölümünden korkmayan ama sevdiklerine zarar gelmesinden korkan bir adam var orada tüm yozlaşmışlığın, hırsızlığın, adaletsizliğin, kötülüğün ve iki yüzlülüğün kavşağında…

Ailesinin katledildiği gün kızının dağılmış yüzünü kolları arasında tutan bir baba aslında Frank Castle. Hemen ardından da aynı yerde tam başından vuruluyor; oracıkta ölmek yerine yaşıyor, tabii kafatasından hiç silinmeyecek o mermi izi ve kabuslarında başrolleri paylaşan ailesinin cansız bedenleri eşliğinde.

Peki, beyaz perdede nasıl işlendi Frank Castle?

Daredevil dizisinin ikinci sezonunda izleyicilere tanıtılan Frank; basında ona verdikleri ad olan Punisher’lık yolundaki ilerlemiş ve o gün parkta mafyanın açtığı çapraz ateşte kalan ailesinin ölümünden sorumlu her kim varsa bulup intikam almaya çalışmıştı, izleyenler hatırlarlar...

Şimdi ise artık ‘The Punisher’ ile kendi solo dizisi var. Birçok hayran bu dizi içerisinde büyük aksiyon sahneleri, ölümcül bir Frank Castle, insanlıktan çıkmış bir karakter bekliyordu ama öyle olmadı. Genel olarak; çizgi romanlarını okumayan, karakterin gerçek ve soğuk halini bilmeyenler için aslında çok güzel bir diziydi. Kaliteliydi; Amerika şu günlerde türlü katliam haberleri deryasında çalkalanırken biraz ertelenmek zorunda kaldı, biraz yumuşatıldı, aksiyon sahneleri azaltıldı ve vahşeti törpülendi…

Bölümleri evet bana da uzun geldi açıkçası. 13 bölüm olmasına gerek yoktu; bazı yan karakterlere gerek yoktu ( Madini gibi ) ama Punisher’ın daha insancıl bir şekilde gösterilmesi ile onu yeni yeni tanıyan seyirci için karakterle empati kurabilme yolu aralanmış oldu.

Ölüm makinesi Frank Castle; Jon Bernthal tarafından canlandırıldı. Dizinin bana kalırsa en güzel yanlarından biri de Jon Bernthal’dı. Böylesi bir karakterin çalkantılı hislerini, şiddete meraklı serzenişlerini, kan kokusu aldığında deliren etoburlar misali dolu dolu öfkesini o kadar başarılı bir şekilde yansıtmıştı ki, Frank’in olduğu her sahne ayrı bir güzeldi.

Dinah Madani adında iç işleri ajanı rolünde Amber Rose Revah, çizgi romanlardan aşina olunan Micro karakteri için seçilmiş Ebon Moss-Bachrach ve Billy Russo rolünde de Ben Barnes bulunmakta…

Frank Castle hakkında böylesi uzun ve detaylı bir analiz yaptıktan sonra dizi ile ilgili kısa ve öz, aynı zamanda da biraz spoiler içeren bir anlatım yapsam sanırım daha iyi olacaktır…

O zaman… spoiler geliyor…

Çizgi romandaki hallerinden farklı ve daha insancıl bir Castle görüyoruz izleyiciler olarak karşımızda…

Ailesinin ölümündeki sır perdesi; devletin yozlaşmış kadrolarındaki üst düzey yöneticiler tarafından vatan haini olarak adlandırılan ve ölü olarak bilinen Micro ( David Lieberman) aracılığı ile aralanıyor. İntikamını aldığını zanneden Frank ile bağlantıya geçen ve onu intikamını alması yönünde birbirleri ile yardımlaşarak destekleyen Micro, aslında bir hayli zeki bir analist ve hackerdır. Ailesi bile onu öldü bilmektedir.

Diğer tarafta ise Dinah Madani İran kökenli bir savaş uzmanı, bir iç işleri güvenlik ajanıdır ve Afganistan’daki gizli operasyonların iç yüzünü öğrenmeye çalışmaktadır.

Frank ve Micro bir yandan, Dinah Madani bir yandan CIA gibi bir organizasyonun üst düzeydeki yetkililerinin karanlık ve devletin bilgisi dışında yaptıkları çalışmalardan haberdar olurlar.

Frank, Afganistan’da gerçekleştirdiği özel kuvvetler menşeli görevlerde ‘vur emri’ verildiğinde vurmuş, ‘işkence et’ denildiğinde de etmiş, hiç sorgulamamıştır. Oysaki bu operasyonlar Afganistan’daki sivilleri ve yasa dışı işlerden haberdar olan tüm kişileri öldürmek üzerine kuruludur. Bu gerçekleri bilmeyen askerler de emirleri uygulamıştır.

Yasa dışı işler de tabi ki uyuşturucu kaçakçılığı ve büyük para aktarımlarıdır. Ailesine geri döndüğünde, Afganistan’da iken verilen emirler doğrultusunda uyguladığı bir infazın videosu ondan habersiz sızdırıldığında, Ajan Orange ( Paul Schulze ) ve diğerleri onu susturmak maksadıyla Frank Castle’ a bir suikast girişiminde bulunurlar. Frank’in ailesi ile gittiği parkta, bir mafya anlaşmazlığı imiş gibi gösterilen silahlı çatışma aslında Frank’in ikinci bir ailesi olarak gördüğü ordunun yozlaşmış amirlerinin eseridir….

Punisher, önünde kuru kafa sembolü olan üniformasını yeniden giyer ve avına başlar. Tabii bu av sonucunda bir sonraki sezonun bize göz kırptığının göstergesi olan yeni bir antagonist ( kötü karakter ) de ortaya çıkmış olur:  Jigsaw…

Jigsaw da kim diye soracaklar için hemen şu kadarını söylemiş olayım; çizgi romanlarda Punisher ile birçok defa karşı karşıya gelerek ölmeden kurtulan nadir kişilerden biri. Çok yakışıklı bir tetikçi iken Frank’in onu kurşun geçirmez bir cama fırlatarak yüzünü paramparça etmesinin ardından doktorların kopan yüz parçalarını bir şekilde bir araya getirmesine rağmen tanınmaz hale gelen ve haliyle Punisher’dan nefret eden, yüzü yapbozu andıran kötü bir karakter...

Tabii dizide çok daha farklı bir şekilde işleniyor; izlemesi sizden, merak uyandırması da benden 😊

Kalemimi noktalarken belirtmek isterim ki; hayatın karanlık yüzü ile karşılaşmamış bizler için çok sarsıcı ve bir o kadar da uzak gelebilir anlatılanlar bu hikayede her birimize. Lakin Frank Castle’ın da dediği gibi;

“Benim gibi olmaktan sadece bir kötü gün kadar uzaktasınız!...”

İyi seyirler dilerim…

Bu içerik Feri Peri » Kişisel Blog tarafından hazırlanmıştır...